Anne,zannetme ki günler geçti de değişti evvelki huyum gitgide Yine bir hırçın çocuğum,değişmez huyum Seneler geçsede ben yine buyum Senden umuyorum teselli yine Bugün şefkatine,muhabbetine Zannedermişsin ki yok ihtiyacım ? Belki eskiden daha muhtacım Dünyanın tükenmez kaderlerinden kalbim kırılsa da böyle derinden Hayatın büsbütün yersede kapılmaz Teselli bulurum içinde biraz o derin sevgili hatırlarımda Her gece hıçkıran dudaklarımda Hasretle anılan senin adın var. Anne .,hayatımda bir tek kadın var. Beni aldatmadı, sevdi daima Gittikçe ruhumu saran bu humma başka sevgilerden yadigar anne? Sevmeyen sevenden bahtiyar annem Sorma ki başımdan çok şey geçti mi ? Ah..... Eğer anlatsam sergüzeştimi,nasıl terk edildim nasıl atıldım Anne aldatırdım,aldatıldım Belki her zaman kinden fazla severken,bilhassa bahtiyar olayım derken Bilmesin böyle ağladım Şimdi tecrüben var şimdi anladım Aşk,O bir masal,yalanmış meğer Seven bir kalp için sığınılacak yer Yanlız o kucakmış,yanlız o dizmiş İnsanlar ne kadar merhametsizmiş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder