KÖY MUHTARININ YARATICI DÜŞÜNCESİ

Geçimlerini yetiştirdiği katırlarla taşımacılık yaparak sağlayan köylülerden biri vefat etmiş. Miras olarak da üç oğluna on yedi adet katır bırakmış köylünün vasiyetnamesinden katırların yarısını büyük oğluna.üçte birini ortanca oğluna ve dokuzda birini küçük oğluna bıraktığı anlaşılmış. Mirası paylaştırmak için gelen muhtar katırları yan yana dizmiş. Ancak on yedi katırın yarısını , üçte birini ,dokuzda birini katırları kesmeden dağıtamayacağını anlamış.Ölü katırların hiçbirinin işe yaramayacağından dolayı oğullar da bu duruma itiraz etmiş. Köylüler bu işin imkansız olduğunu ,muhtarın bu işi çözemeyeceğini düşünürken ,muhtar gidip kendi katırından birini de on yedi katıra ilave ederek dağıtılacak katır sayısını on sekiz yaparak mirası şu şekilde bölmüş: Katırların yarısını dokuz tanesini en büyük oğluna, üçte birini (altı tanesini )ortanca oğluna vermiş.Dokuzda birini (iki tanesini) de küçük oğluna vermiş. 9+6+2= 17 olduğuna göre muhtar herkesin şaşkın bakışları arasında, kendi katırını alarak evine gitmiş. Ayı Postu (Şavşat’lının Yaratıcı Düşüncesi)Meşeli Köyünden Tevfik Ağa,Ayı Postunu Satmak İçin Kars'a Götürür. Sokaklarda Dolaşıp Satmaya Çalışırken, Polisler Tevfik Ağa'nın Yakasına Yapışır."Sen İzinsiz Ayı Postu Satılmadığını Bilmiyor Musun?"Diyerek Tartaklarlar. Neye Uğradığını Şaşıran Tevfik Ağanın Aklına Bir Fikir Gelir:"Ben Bu Ayunun Sahibini Ariyerım.Bu Benim Uç Donumluk Lazut Tarlami Hep Yedi. Tam Üç Yüz Lira Zararım Vardur.Oki Ayuya Siz Sahip Cıhtız.Zararimi Odayın. Verin Parami, Alın Ayuzi..