BİZ BÖYLE OKUDUK

Tek bir oda tutup Birkaç kişi kalırdık Nerde o tüplü ocaklar Fırınlar, tost makineleri O zaman gaz ocakları vardı Onu da herkes alamazdı Köyden getirdiğimiz ekmekler Yoğurt,yağ ve peynirler Bizim haftalık yiyeceğimizdi Ekmekleri farelerle ortak yerdik Nerde saklarsak bulur kemirirlerdi Bizde yenilen kısmı kırıp atar Geriye kalanları yerdik BİZ BÖYLE OKUDUK Nerede lokantada yemek Helvayla beyaz ekmek bile Çok lüks bir yiyecekti Doyana kadar yemek Her öğrenciye nasip değildi Babalarımızda para mı vardı Fakirlik dolu o 1960’lı yıllar Her köyde maaş alanlar sayılıydı Okula giderken tavuk ve yumurta Bazanda çekirdek verirlerdi Şansımız varsa onları satar Haftalık harçlık yapardık BİZ BÖYLE OKUDUK İlçede kış hayli ağır geçerdi Odun bitince diş dişe vururduk Ama mücadelemiz bitmezdi Yatakların içine girer Dersimize öyle çalışırdık Mahrumiyet bir ilçeydi Şavşat En şanslı alanımız sinemaydı Her şeyi orada görür Dünyayı orada tanırdık Ama biz yetinmesini bilirdik Kitapları aramızda değişir Flimleri karşılıklı anlatırdık BİZ BÖYLE OKUDUK Biz radyo çocuğuyduk Televizyonun adını duymuştuk Şimdiki gençlerde çıta yüksek Onlar tazı gibi atlıyorlar Televizyonu transit geçtiler Bilgisayarda at koşturuyor İnternette cirit atıyor Ceplerle dalga geçiyorlar Onlar zoru başarıyor Kolaydan kaçıyorlar İsrafil Şentürk